محمد محیاپور، مدیرعامل شرکت توسعه آهن و فولاد گلگهر در گفت‌و‌گو معدن‌نیوز مبنای تاسیس این شرکت را تکمیل زنجیره فولاد در منطقه گلگهر دانست و بیان کرد: شرکت توسعه آهن فولاد گلگهر بزرگ‌ترین عرضه‌کننده آهن اسفنجی کشور است.
محیاپور با بیان این‌که این شرکت توانسته در سال جاری بیش از 10 هزار تن در روز تولید کند، افزود: خوشبختانه این میزان تولید عدد فوق‌العاده‌ای است. این شرکت در سال جاری نیز قادر است بیش از 3 میلیون تن تولید داشته باشد.
مدیرعامل شرکت توسعه آهن و فولاد گلگهر تاکید کرد: اولویت نخست ما تامین نیاز در داخل کشور است و تولیدات این شرکت به بیش از 100 تولیدکننده فولاد کشور ارایه می‌شود.
وی با اشاره به این‌که شرکت دارای 2 برنامه بلندمدت است، افزود: بر اساس برنامه‌ریزی کلان کشور در زمینه صادرات غیرنفتی این شرکت اقداماتش را در این حوزه از حدود 2 سال پیش آغاز کرده است و بر روی بازار صادراتی آهن اسفنجی تمرکز کرده است.
محیاپور در ادامه گفت: خوشبختانه تکنولوژی تولید آهن اسفنجی در کشور 100 درصد بومی‌سازی شده است. بر اساس دستور و تاکید مقام معظم رهبری بر موضوع بومی‌سازی و رونق تولید، این محورها را در دستور کار شرکت قرار داده و تکنولوژی تولید آهن اسفنجی را بومی کردیم.
مدیرعامل شرکت توسعه آهن فولاد گلگهر صادرات آهن اسفنجی را یک بازار هدف بسیار خوب دانست که مانع از خام فروشی می‌شود و افزود: در زمینه صادرات در حال همکاری با 20 کارخانه در کشورهای مختلف از جمله عمان، عراق، پاکستان هند، چین، قطر، برخی کشورهای اروپایی و آفریقایی هستیم و خوشبختانه در این مسیر بسیار موفق عمل کردیم، اما تناژ بسیار محدود بوده است.
وی در ادامه با انتقاد به بخشنامه محدودیت صادرات آهن اسفنجی عنوان کرد: ما تاکنون بیش از 2 میلیون تن آهن اسفنجی تولید کردیم اما میزان صادرات ما حدود 70 هزار تن بوده است که درصد بسیار پایینی است.
محیاپور افزود: برنامه‌ریزی ما در زمینه صادرات بر اساس مجوزی بود که در جهت حضور در بازارهای صادراتی از وزارت صمت اخذ کردیم اما با توجه به بخشنامه‌ای که با موضوع محدودیت صادرات آهن اسفنجی صادر شده است قطعا لطمات بسیاری به حضور ما در بازارهای صادراتی واردخواهد شد.
مدیرعامل شرکت توسعه آهن فولاد گلگهر بیان کرد: تصمیمات این چنینی در زمینه محدودیت صادرات منجر به عدم اعتماد شرکت‌های خارجی به بازار صادراتی ما می‌شود چرا که روی بازار صادراتی ما به عنوان یک بازار پایدار حساب نمی‌کنند.
وی اضافه کرد: بسیاری از این شرکت‌ها و کارخانه‌ها شرایط کاری خود را با نوع محصول ایران تنظیم کرده‌اند. برای شرکت ما حفظ این بازار صادراتی بسیار مهم است چرا که حضور در این بازارها و حفظ آن‌ها به راحتی میسر نمی شود. متاسفانه بخشنامه جدید محدودیت صادرات یک علامت سوال برای مشتریان ماست.
محیاپور در ادامه گفت: امیدوارم که بر روی این بخشنامه تجدیدنظر صورت گیرد.
مدیرعامل شرکت توسعه آهن فولاد گلگهر خطاب به وزارت صمت بیان کرد: برای اخذ این چنین تصمیماتی پیشنهاد می‌شود نظرات فعالان بخش نیز لحاظ شود زیرا در‌صورتی‌که تصمیمی بدون نظرات کارشناسی اتخاذ شود صدمات بسیاری به آن بخش وارد خواهد کرد که ممکن است به راحتی قابل جبران نباشد.
وی تاکید کرد: حضور ما در بازارهای صادراتی براساس ضوابط وزارت صنعت، معدن و تجارت بوده است و هرگز خارج از ضوابط عمل نکردیم. بیش از 95 درصد محصولات ما در داخل کشور عرضه شده است.
به گفته محیاپور برای اجرا و توسعه بسیاری از پروژه‌ها در کشور نیازمند ارز هستیم که قطعا محدودیت صادراتی ما را در زمینه تامین ارز مورد نیاز دچار مشکل خواهد کرد.
مدیرعامل شرکت توسعه آهن فولاد گلگهر عنوان کرد: محدودیت صادرات آهن اسفنجی منجر به ایجاد مازاد این محصول در کشور خواهد شد. با توجه به این‌که امکان دپوی آهن اسفنجی در کشور وجود ندارد ما با چالش و مشکلات بسیاری مواجه خواهیم شد. سال گذشته بیش از 250 هزار تن دپوی اسفنجی داشتیم.
وی با اشاره به انتقادی که به این شرکت در زمینه عرضه محصولات به کارگزاران می‌شود، عنوان کرد: به دلیل تنوع مشتریان و درخواست تناژهای بسیار پایین ارتباط مستقیم با تمام مشتریان بسیار مشکل بود بر این اساس این کار را از طریق کارگزاران انجام می‌دهیم که این امر در بسیار از شرکت های فولادی نیز در حال انجام است.
محیاپور خاطر نشان کرد: نیازمند تجدیدنظر وزارت صمت بر روی بخشنامه محدودیت صادراتی هستیم چرا که در غیر این صورت کارخانه‌های آهن اسنفجی با بحران مواجه خواهند شد.
به گفته وی کارخانه‌های اسفنجی در کشور با پیش فرض قیمت منطقی گاز احداث شد و توسعه یافت که افزایش قیمت گاز منجر شد که قیمت تمام شده محصول ما افزایش یابد چرا که گاز برای ما انرژی محسوب نمی‌شود بلکه یک نوع ماده اولیه است.
محیاپور در پایان گفت: اتخاذ تصمیمات کوتاه مدت شوک بزرگی به کارخانجات اسفنجی وارد خواهد کرد و خسارت‌های ناشی از آن صنعت فولاد ما را چندین سال عقب می‌اندازد.