به گزارش معدن نیوز، موسسه CRU در مطالعات و گزارشی به تاریخ 30 ژوئن 2020 (10 تیر 99) با مشارکت James Campbell تحلیل گر ارشد فولاد و کیوان جعفری طهرانی که به علت مسائل تحریم از اعلام نام وی در گزارش پاورپوینت خودداری شده است، به تحلیل بین المللی سرنوشت صنعت فولاد در پساکرونا پرداخته اند.
در این گزارش اعلام شده، در دهه گذشته صنعت فولاد بالا و پایین های قابل توجه و زیادی را به لحاظ سودآوری تجربه کرده و این صنعت با احتیاط و دقت زیاد در حال آماده شدن برای ورود به دهه جدید بود اما بغد Covid 19 ضربه سنگینی به این صنعت وارد آورد به گونه ای که آرسلورمیتال در آوریل 2020 اعلام کرد تولید خود را در Zenica واقع در بوسنی متوقف خواهد کرد.
گزارش ها در ماه می 2020 نیز حاکی از آن بود که واحدهای بزرگ فیلیپین موقتا فعالیت در کوره های قوس الکتریکی را به حالت تعلیق درآوردند.
در 23 ژوئن نیز در خارج از چین کرونا باعث از بین رفتن 283 میلیون تن از ظرفیت های صنعت فولاد شد.
سناریوهای موجود درمورد کرونا حول دو عدم قطعیت اصلی توسعه یافته و طیف وسیعی از نتایج را ایجاد کرده است:
سناریوی اول درصورت محدودیت های بیشتر کرونا است: بهداشت جهانی نسبت به کروناویروس پروتکل هایی شامل قرنطینه و فاصله اجتماعی را لحاظ کرده که در این صورت بر اقتصاد تاثیرگذار خواهد بود.
سناریوی دوم شامل سیاست های موثرتر می باشد: سیاست های اقتصادی و صنعتی و اجرای آنها می تواند تاثیر اقتصادی ناشی از محدودیت ها را کاهش دهد.
بر این اساس، سه نتیجه احتمالی به عنوان سناریوها توسعه یافته است. جهان شاهد کاهش مصرف در بخش های مختلف اقتصاد است و این کاهش در بخش های مختلف مدل شده است.
برخی نکات کلیدی این سناریوها: عدم قطعیت های قابل ملاحظه ای در هر پیش بینی اقتصادی برای بهبود جهان ناشی از کرونا باقی مانده است. از سوی دیگر آن چیزی که مشخص است این است که دو عدم قطعیت اصلی وجود دارد اول تاثیر سیاست های دولتی و واکنش صنعت به آنها و پاسخ بهداشتی عمومی به کووید19. پیش بینی می شود تولید ناخالص داخلی در سال 2020 در کلیه سناریوها در محدوده 3 تا 9 درصد سالانه باشد. پیش بینی می شود تولید صنعتی بیش از تولید ناخالص داخلی در طول سال 2020 منقبض گردد.
پیامدهای کرونا برای صنعت جهانی فولاد چه بود؟
پیامدهای کوتاه مدت: پیش بینی می شود ضعف تقاضا فقط در چین به حالت و سطح نرمال بازیابی شده و بهبود یابد.
قیمت بالای سنگ آهن حاشیه سود کارخانه ها را کاهش داده و تحت فشار قرار خواهد داد.
پیامدهای میان مدت و بلندمدت: بررسی ها نشان دهنده کمبود تقاضای 126 تا 391 میلیون تنی سالانه در مقایسه با سطوح معمول را شاهد باشیم و به سال 2021 و فراتر از آن نیز کشیده خواهد شد.
در این دهه شاهد ضعف تقاضای جهانی که منجر به رقابت در واردات جنوب شرق آسیا خواهد شد می باشیم. ضعف تقاضای داخلی در کشورهای صادرکننده اصلی، رقابت واردات را به سمت جنوب شرق آسیا سوق داده و جلب کرده است. رقابت بالای هزینه صادرکنندگان منجر به فشار بر قیمت ها و کاهش تولید فولادسازان داخلی که قادر به رقابت نیستند خواهد شد.
از سوی دیگر قیمت سنگ آهن نسبت به تقاضای جهانی بسیار بالاست و قیمت های فعلی تا حد زیادی به تقاضای شدید چین وابسته است. همچنین قیمت سنگ آهن در معرض شوک ناشی از کرونا در برزیل قرار دارد. پیش بینی می شود که قیمت سنگ آهن داخلی هند افزایش یابد چراکه شاهد مزایده معادن در آگوست خواهیم بود و بر رقابت صادرات هند تاثیر خواهد گذاشت.
به دلیل محدودیت فعالیت مصرف کنندگان نهایی و ضعف صادرات، سطح موجودی فولاد افزایش یافته است. به دلیل ضعف تقاضای خودرو، موجودی محصولاتی مانند نورد گالوانیزه (HDG) بیش تر مستعد افزایش است.
سرمایه گذاری برای پروژه های جدید احتمالا تحت تاثیر هزینه های عمومی، محدود و ضعیف تر خواهد بود.
تقاضای فولاد در نیمه دوم سال 2020 از موج دوم شیوع ویروس کرونا در معرض خطر است. تقاضا همچنین به دلیل اقدامات فاصله گذاری اجتماعی تحت تاثیر قرار گرفته و کندتر شده است.
نتیجه گیری:
صنعت جهانی فولاد با احتیاط و دقت زیادی وارد دهه جدید شده و با چالش ها و فرصت های چشمگیری روبرو است.
کرونا هم در سمت تقاضا و هم در سمت عرضه، برای مدتی یک عامل مهم و کلیدی باقی خواهد ماند.
موسسه CRU سه سناریوی اقتصادی را برای مدل سازی تاثیر کرونا بر تقاضای جهانی و منطقه ای فولاد در نظر گرفته و بررسی کرده است.
صنعت نیاز به تعدیل و تنظیم کاهش تقاضای جدید بین 2 تا 7 درصد پایین تر از سطوح معمول با ریسک به سمت پایین 21 درصد تا پایان سال 2021 دارد.
صنعت فولاد قدمتی طولانی در انعطلاف پذیری دارد و نشان داده قادر است قبل از اینکه دوباره این کار را انجام دهد، از بحران بازگردد.