به گزارش معدن نیوز -رئیس انجمن ملی گوهرسنگ گفت: تعدد متولی در صنعت گوهرسنگ از چالش‌های مهم این صنعت است.
مسعود کیانی در نشست کارشناسی با موضوع "چالش‌های زنجیره چشم انداز صنعت گوهرسنگ" تعدد متولی در صنعت گوهرسنگ را از چالش‌های مهم این بخش عنوان کرد و افزود: یک گروه از این صنعت زیر نظر اتحادیه طلا و جواهر که ذیل وزارت صمت است فعالیت می‌کنند، گروه دیگر در قالب صنایع دستی و ذیل وزارت میراث فرهنگی، یک گروه دیگر ذیل مشاغل خانگی و یک گروه هم ذیل وزارت تعاون تعریف شده اند؛ به همین دلیل مشخص نیست متولی اصلی سیاست گذاری و برنامه ریزی برای این صنعت چه نهادی است.
اعمال سلیقه شخصی مانع از صادرات رسمی گوهرسنگ‌ها
وی اعمال سلیقه شخصی در حوزه صادرات گوهرسنگ‌ها را نیز از دیگر مشکلات این بخش دانست و گفت: فعالان معدنی که در حوزه استخراج و فرآوری گوهرسنگ فعالیت می‌کنند، نمی‌توانند محصولات خود را صادر کنند چرا رؤسای صمت استان‌ها اجازه صادرات به آن‌ها نمی‌دهند.
کیانی وجود آزمایشگاه‌های تشخیص گوهرسنگ را یکی دیگر از چالش‌های این حوزه دانست و گفت: در سطح شهر به وفور آزمایشگاه‌هایی به نام گوهرسنگ وجود دارد که اکثریت آن‌ها بدون مجوز و در سایه نبود نظارت سازمان‌های متولی در حال فعالیت هستند و بیش از آنکه وظیفه تشخصیص سنگ‌های قیمتی از سنگ‌های تقلبی را داشته باشند، با ارائه اطلاعات غلط به مراجعان باعث بی اعتمادی آن‌ها به فعالان این حوزه شده اند.
دشواری راه اندازی کسب و کار‌های صنف گوهرسنگ
به عقیده رئیس انجمن صنفی گوهرسنگ ایران، مجوز‌های این صنف یکی از دیگر مشکلات مهمی است که محدودیت‌های بسیاری برای افرادی که می‌خواهند وارد این عرصه شوند ایجاد کرده است.
وی گفت: اتحادیه فروشندگان و سازندگان طلا، جواهر، سکه و صراف تهران ۲۲ شرط را برای فردی که می‌خواهد در حوزه گوهرسنگ‌ها فعالیت کند، در نظر گرفته است و یکی از این شروط داشتن حداقل ۱۰ سال سابقه صنفی است که این شرط عملاً به تنهایی اجازه فعالیت بسیاری از فارغ التحصیلان این رشته را به این صنف نمی‌دهد.
وی افزود: علاوه بر آن این اتحادیه اشراف لازم را بر این صنعت ندارد و با این شروط موانع بسیاری برای توسعه کسب و کار در این صنعت ایجاد نموده است.
رئیس انجمن صنفی گوهرسنگ ایران در رابطه با اشتغال این بخش نیز گفت: در کشور هیچ آمار رسمی از فعالان و تعداد شاغلان زنجیره گوهرسنگ‌ها وجود ندارد و آمار‌های غیررسمی نیز بین ۶۰ تا ۱۰۰ هزار نفر فعال گوهرسنگ را در این صنعت تخمین می‌زند، در حالی که هندوستان که فقط در حوزه الماس دارای پیشینه است، ۸ و نیم میلیون نفر فعال رسمی در حوزه گوهرسنگ دارد.